Dla lekarzy

Wskazania do implantacji kardiostymulatora

Stymulacja serca w chorobie węzła zatokowego:

1. Choroba węzła zatokowego w postaci objawowej bradykardii z lub bez reaktywnej tachykardii. Objawy w korelacji z rytmem serca muszą występować samoistnie lub po lekach, gdy nie ma dla nich alternatywy terapeutycznej (klasa I, poziom wiarygodności C).
2. Omdlenia ze współistnieniem choroby węzła zatokowego, występujące samoistnie lub wywołane podczas badania elektrofizjologicznego (klasa I, poziom wiarygodności C).
3. Choroba węzła zatokowego w postaci objawowej niewydolności chronotropowej występującej samoistnie lub po lekach, gdy nie ma dla nich alternatywy terapeutycznej (klasa I, poziom wiarygodności C).
4. Objawowa choroba węzła zatokowego, występująca samoistnie lub po lekach, gdy nie ma dla nich alternatywy terapeutycznej, a nie udokumentowano zależności między objawami a rytmem serca. Spoczynkowa częstotliwość rytmu serca powinna być <40/min (klasa IIa, poziom wiarygodności C).
5. Omdlenia bez innej uchwytnej przyczyny, przy nieprawidłowym wyniku badania elektrofizjologicznego (CSNRT>800ms) (klasa IIa, poziom wiarygodności C).
6. Choroba węzła zatokowego z minimalnymi objawami, częstotliwością rytmu serca w spoczynku <40/min w fazie czuwania i bez udokumentowanej niewydolności chronotropowej (klasa IIb, poziom wiarygodności C).

Stymulacja serca w nabytym bloku przedsionkowo-komorowym:

7. Przewlekły objawowy blok przedsionkowo-komorowy IIIst. lub II st. (Mobitz I lub II) (klasa I, poziom wiarygodności C).
8. Choroby nerwowo-mięśniowe (np. miotoniczna dystrofia mięśniowa, zespół Kearnsa-Savre’a) przebiegające z blokiem przedsionkowo-komorowym IIst. lub IIIst. (klasa I, poziom wiarygodności B).
9. Blok przedsionkowo-komorowy IIIst. lub IIst. (Mobitz I lub II): po przez skórnej ablacji łącza przedsionkowo-komorowego (klasa I, poziom wiarygodności C)
10. Blok przedsionkowo-komorowy IIIst. lub IIst. (Mobitz I lub II): po operacji zastawkowej, gdy nie można się spodziewać ustąpienia bloku (klasa I, poziom wiarygodności C).
11. Bezobjawowy blok przedsionkowo-komorowy IIIst. lub IIst. (Mobitz I lub II) (klasa IIa, poziom wiarygodności C).
12. Objawowy blok przedsionkowo-komorowy Ist. ze znacznym wydłużeniem odstępu PR (klasa IIa, poziom wiarygodności C).
13. Choroby nerwowo-mięśniowe (np. miotoniczna dystrofia mięśniowa, zespół Kernsa-Sayre’a) przebiegające z blokiem przedsionkowo-komorowym (klasa IIb, poziom wiarygodności B).

Stymulacja serca w wypadku przewlekłego bloku dwuwiązkowego lub trójwiązkowego:

14. Napadowy blok przedsionkowo-komorowy IIIst. (klasa I, poziom wiarygodności C).
15. Blok przedsionkowo-komorowy IIst. typu Mobitz II (klasa I, poziom wiarygodności C).
16. Naprzemienny blok odnóg pęczka Hisa (klasa I, poziom wiarygodności C).
17. Znacząco wydłużony HV w badaniu elektrofizjologicznym (≥100ms) lub blok poniżej pęczka Hisa podczas stymulacji z objawami (klasa I, poziom wiarygodności C).
18. Utraty przytomności u chorych, u których nie udało się wykazać bloku przedsionkowo-komorowego i wykluczono inne potencjalne przyczyny, zwłaszcza częstoskurcz komorowy (klasa IIa, poziom wiarygodności B).
19. Choroby nerwowo-mięśniowe (np. miotoniczna dystrofia mięśniowa, zespół Kernsa-Sayre’a) przebiegające z blokiem odnogi dowolnego stopnia (klasa IIb, poziom wiarygodności C).
20. Przypadkowe stwierdzenie w badaniu elektrofizjologicznym znacząco wydłużonego czasu HV  (≥100ms) lub bloku poniżej pęczka Hisa wywołanego stymulacją u bezobjawowych chorych (klasa IIa, poziom wiarygodności C).

Stała stymulacja serca w zaburzeniach przewodzenia w przebiegu ostrego zawału serca – zalecenia:

21. Przetrwały blok przedsionkowo-komorowy IIIst, poprzedzony lub nie zaburzeniami przewodzenia śródkomorowego (klasa I, poziom wiarygodności B).
22. Przetrwały blok przedsionkowo-komorowy IIst typu Mobitz II w skojarzeniu z blokiem odnogi pęczka Hisa niezależnie od wydłużenia odstępu PR (klasa I, poziom wiarygodności B).
23. Przemijający blok przedsionkowo-komorowy III lub IIst. typu Mobitz II w skojarzeniu z nowym blokiem odnogi pęczka Hisa (klasa I, poziom wiarygodności B).

Stymulacja serca w zespole zatoki tętnicy szyjnej – zalecenia:

24. Nawracające omdlenia wywołane przez niezamierzony ucisk na zatokę tętnicy szyjnej, dające się sprowokować masażem zatoki, przebiegające z asystolią komór trwającą ≥3s (omdlenie lub stan przedomdleniowy), pod warunkiem, że chory nie przyjmuje leków hamujących aktywność węzła zatokowego (klasa I, poziom wiarygodności C).
25. Nawracające omdlenia o niewyjaśnionej etiologii, bez ewidentnego niezamierzonego ucisku na zatokę tętnicy szyjnej, ale dające się sprowokować masażem zatoki, przebiegające z asystolią komór trwającą >3 s (omdlenie lub stan przedomdleniowy), pod warunkiem że chory nie przyjmuje leków hamujących aktywność węzła zatokowego (klasa IIa, poziom wiarygodności B).
26. Pierwsze omdlenie z lub bez ewidentnego ucisku na zatokę tętnicy szyjnej – ale omdlenie (lub stan przedomdleniowy) można sprowokować masażem zatoki – przebiegające z asystolią komór trwającą >3 s, pod warunkiem że chory nie przyjmuje leków hamujących aktywność węzła zatokowego (klasa IIb, poziom wiarygodności C).

Stymulacja serca w terapii omdleń wazowagalnych – zalecenia:

27. Chorzy >40. roku życia z często nawracającymi omdleniami wazowagalnymi i długimi okresami asystolii w zapisie EKG i/lub podczas testu pochyleniowego, po wyczerpaniu innych możliwości leczenia, pod warunkiem poinformowania o rozbieżnych wynikach badań klinicznych (klasa IIa, poziom wiarygodności C).
28. Chorzy <40. roku życia z często nawracającymi omdleniami wazowagalnymi i długimi okresami asystolii w zapisie EKG i/lub podczas testu pochyleniowego, po wyczerpaniu innych możliwości leczenia, pod warunkiem poinformowania o rozbieżnych wynikach badań klinicznych (klasa IIb, poziom wiarygodności C).

Stymulacja po przeszczepie serca – wskazania:

29. Objawowe bradyarytmie spowodowane dysfunkcją węzła zatokowego lub blokiem p-k 3 tygodnie po przeszczepie (klasa I, poziom wiarygodności C).
30. Niewydolność chronotropowa upośledzająca jakość życia w późnym okresie po transplantacji (klasa IIa, poziom wiarygodności C).
31. Objawowe bradyarytmie między 1. a 3. tygodniem po przeszczepie (klasa IIb, poziom wiarygodności C).

Stymulacja serca w kardiomiopatii przerostowej – zalecenia:

32. Objawowa bradykardia w wyniku podawania leków betaadrenolitycznych, jeżeli pozostale sposoby leczenia są nieakceptowalen (klasa IIa, poziom wiarygodności C).
33. Chorzy z kardiomiopatią przerostową oporną na leczenie farmakologiczne z istotnym gradientem w LVOT w spoczynku lub po prowokacji i przeciwwskazaniami do ablacji przegrodowej i miomektomii (klasa IIb, poziom wiarygodności A).

Wskazania do resynchronizacji

1. Pacjenci w III/IV klasie czynnościowej wg. NYHA, EF≤35%, QRS≥120ms, rytm zatokowy, optymalna farmakoterapia, pacjenci w klasie IV NYHA powinni być pacjentami ambulatoryjnymi (klasa I, poziom wiarygodności A).
2. Pacjenci w II klasie czynnościowej wg. NYHA, EF≤35%, QRS≥150ms, rytm zatokowy, optymalna farmakoterapia (klasa I, poziom wiarygodności A).
3. Pacjenci w III/IV klasie czynnościowej wg. NYHA, EF≤35%, QRS≥130ms, migotanie przedsionków, zależność od stymulatora spowodowana ablacją węzła przedsionkowo-komorowego (klasa IIa, poziom wiarygodności B).
4. Pacjenci w III/IV klasie czynnościowej wg. NYHA, EF≤35%, QRS≥130ms, migotanie przedsionków, wolny rytm komór i wysoki odsetek stymulacji komorowej (klasa IIa, poziom wiarygodności C).
5. Pacjenci ze wskazaniami do stymulacji, w III/IV klasie czynnościowej wg. NYHA, EF≤35%, QRS≥120ms (klasa I, poziom wiarygodności B).
6. Pacjenci ze wskazaniami do stymulacji, w III/IV klasie czynnościowej wg. NYHA, EF≤35%, QRS<120ms (klasa IIa, poziom wiarygodności C).
7. Pacjenci ze wskazaniami do stymulacji, w II klasie czynnościowej wg. NYHA, EF≤35%, QRS<120ms (klasa IIb, poziom wiarygodności C).

Wskazania do implantacji kardiowertera-defibrylatora serca

1. W ramach prewencji wtórnej osobom, które przeżyły VF, jak również chorym z udokumentowanym hemodynamicznie niestabilnym VT i/lub VT z omdleniem, z frakcją wyrzutową lewej komory (LVEF) ≤ 40% leczonych optymalnie farmakologicznie, którzy rokują przeżycie ponad roku w dobrym stanie ogólnym (klasa zalecenia I, poziom wiarygodności A).
2. W ramach prewencji pierwotnej, aby zmniejszyć śmiertelność chorych z pozawałową dysfunkcją LV, którzy są przynajmniej w 40 dobie po zawale serca, z LVEF ≤35%,  w II lub III klasie czynnościowej wg NYHA, którzy są optymalnie leczeni farmakologicznie i mają uzasadnione rokowanie przeżycia w dobrym stanie ogólnym ponad roku (klasa zalecenia I, poziom wiarygodności A).
3. Implantację ICD zaleca się w ramach prewencji pierwotnej, aby zmniejszyć śmiertelność chorych z inną niż niedokrwienna kardiomiopatią, z LVEF ≤35%,w II lub III klasie czynnościowej wg NYHA, którzy są optymalnie leczeni farmakologicznie i mają uzasadnione rokowanie przeżycia w dobrym stanie ogólnym ponad roku (klasa zalecenia I, poziom wiarygodności B).

Wskazania do ablacji

Ablacja przezskórna jest inwazyjną metodą leczenia uporczywych i nawracających zaburzeń rytmu serca. W klinice Elektrokardiologii wykonywane są obecnie wszystkie podstawowe rodzaje tych zabiegów przy użyciu prądu o częstotliwości radiowej oraz krioablacji.

Pacjenci kwalifikowani do ablacji to przede wszystkim:

– chorzy z nawracającymi częstoskurczami z wąskimi zespołami QRS (AVNRT, AT)
– chorzy z zespołem WPW (AVRT)
– chorzy z liczną pojedynczą i złożoną arytmią komorową (RVOT, LVOT)
– chorzy po implantacji ICD z trudną do opanowania farmakologicznie burzą elektryczną
– chorzy z napadowym trzepotaniem przedsionków (AFl)
– chorzy z napadowym, objawowym migotaniem przedsionków (PAF)

Planowa kwalifikacja do zabiegu odbywa się w ramach Poradni Zaburzeń Rytmu Serca, ul. Sterlinga 1/3 – Rejestracja tel. 42 66 44 272 (dr Paweł Ptaszyński).

W przypadkach pilnych konsultacji i kwalifikacji do zabiegu –  Pracowania Elektrofizjologii:  tel. 42 66 44 276 (dr Jan Ruta, dr Paweł Ptaszyński, dr Krzysztof Kaczmarek)

Kierując pacjenta na konsultację prosimy o dostarczenie pełnej dokumentacji medycznej, w szczególności:  zapisów ekg z epizodów arytmii, zapisów holterowskich, listy stosowanych leków i procedur.

Pacjent powinien rozumieć cel konsultacji i rodzaj proponowanego mu leczenia inwazyjnego.

Przed zabiegiem wskazane jest wykonanie szczepień przeciwko WZW typu B.