Dla pacjentów

Rozrusznik (stymulator) serca

Rozrusznik (stymulator) serca wszczepia się chorym ze zbyt wolną pracą serca (m.in. bloki serca, bradykardia, choroba węzła zatokowego). Wszczepienie rozrusznika serca to zabieg polegający na wszyciu pod skórę klatki piersiowej tego urządzenia. Stymulator łączy się z sercem za pomocą przewodów nazywanych elektrodami, które wprowadza się do serca przez żyłę. 

Kardiowerter-defibrylator

Kardiowerter-defibrylator wszczepia się chorym z rozpoznanymi groźnymi dla życia arytmiami serca. Zadaniem kardiowertera-defibrylatora jest wykonanie odpowiedniej interwencji elektrycznej w celu przerwania arytmii (stymulacja antyarytmiczna, kardiowersja, defibrylacja).

Ważne informacje dla pacjenta

Każdy chory z rozrusznikiem serca/kardiowerterem-defibrylatorem powinien pozostawać pod specjalistyczną kontrolą kardiologiczną, aby wychwycić ewentualne niewłaściwe działanie urządzenia oraz wyczerpywanie się baterii.

Pacjent ze wszczepionym urządzeniem do elektroterapii serca powinien unikać urazów fizycznych spowodowanych przez upadek lub uderzenie ponieważ grozi to uszkodzeniem urządzenia lub elektrody.

Przed przejściem przez bramkę detektora w porcie lotniczym należy powiadomić strażników o urządzeniu,  przejść przez bramkę normalnym krokiem i oddalić się od systemu natychmiast w razie odczucia zawrotów głowy lub przyspieszonego bicia serca. Systemy bezpieczeństwa wykrywają metale, co oznacza, że wszczepione urządzenie może wyzwolić alarm. Jeśli strażnicy stosują czujnik ręczny, należy poprosić o nie zbliżanie czujnika do miejsca wszczepienia urządzenia.

Niektóre zabiegi mogą zakłócać pracę urządzenia, a przed ich podjęciem wymagane może być podjęcie środków ostrożności.

Zabiegi, których nie należy wykonywać u pacjentów z wszczepionym urządzeniem:

• ablacja energią o częstotliwości radiowej,
• diatermia (prądem o wielkiej częstotliwości, krótkofalowa lub mikrofalowa),
• obrazowanie rezonansem magnetycznym (MRI) lub angiografia rezonansem magnetycznym (MRA) o ile urządzenie nie posiada oznaczenia „SureScan™”,
• ablacja igłowa przezcewkowa.

Niektóre zabiegi są bezpieczne pod warunkiem podjęcia przez lekarza środków ostrożności zapobiegających potencjalnemu zakłóceniu pracy urządzenia:

• tomografia komputerowa osiowa (CT lub CAT)
• obrazowanie rezonansem magnetycznym (MRI) lub angiografia rezonansem magnetycznym (MRA) o ile urządzenie posiada oznaczenia „SureScan™”
• ultrasonografia diagnostyczna,
• elektrokoagulacja,
• elektroliza,
• zewnętrzna defibrylacja i planowa kardiowersja,
• radioterapia wysokoenergetyczna,
• tlenoterapia hiperbaryczna,
• litotrypsja,
• ablacja prądem o wysokiej częstotliwości,
• ultrasonografia terapeutyczna,
• przezskórna stymulacja elektryczna nerwów,
• pętla nadawcza cyfrowego aparatu słuchowego.

Lekarza lub stomatologa należy poinformować przed zabiegiem o wszczepionym urządzeniu.

Diagnostyczne badania rentgenowskie (np. prześwietlenia klatki piersiowej i mammografia) są akceptowalne.

Pacjentom zaleca się przed zabiegiem konsultacje z lekarzem – kardiologiem (szczególnie w przypadku zabiegu nowego lub nietypowego).

Pacjentów ze wszczepionym urządzeniem obowiązują pewne ograniczenia związane z korzystaniem z następujących urządzeń elektrycznych:

• maszyny wywołujące silne wibrację np. wiertarki
• broń palna
• urządzenia elektryczne z silnymi polami elektrycznymi, przewody wysokiego napięcia, urządzenia nadawcze radiowe, telewizyjne i radarowe, nieekranowe systemu zapłonowe
• spawarki i zgrzewarki elektryczne
• indukcyjne płyty grzejne w kuchniach elektrycznych
• mierniki grubości tkanki tłuszczowej

Wszelkie wątpliwości odnośnie wszczepionego urządzenia pacjent powinien konsultować z lekarzem kardiologiem.